1.            شروع برنامه نویسی

روشهای مختلفی برای شروع و ایجاد یک برنامه با VBA   وجود دارد. روش اصلی و مستقیم نوشتن کدها در داخل ویرایشگر VB   یا همان     ‌VBE   می‌باشد. یک روش ساده دیگر نیز وجود دارد و آن ایجاد یک command button   بر روی صفحه گسترده محیط اکسل و شروع برنامه نویسی با کلیک بر روی آن است. کار را با روش اول شروع می‌کنیم

     روش اصلی: ایجاد و اجرای یک برنامه در VBE

برای ایجاد یک برنامه در محیط برنامه نویسی اکسل مراحل زیرانجام می‌شود:

1- ورود به محیط برنامه نویسی یا همان Visual Basic Editor  

 برای انجام اینکار چند روش وجود دارد:

·        استفاده از کلیدهای میانبر: F11 + ALT   ‌

·        استفاده از منوی اکسل: Tools-> Macro-> Visual Basic Editor

·        استفاده از ToolBar   یا همان نوار ابزار Visual Basic   و فشردن آیکون Visual Basic Editor

به هر حال با یکی از روشهای فوق وارد محیط برنامه نویسی می‌شویم.

2- ایجاد Module  : ورود به منوی Insert   و انتخاب گزینه Module 

3- ایجاد یک رویه یا Sub Procedure

نوشتن فرمان (کلمه کلیدی) Sub ‌ و سپس نام برنامه

فشردن دگمه Enter  

بلافاصله بطور اتوماتیک فرمان End Sub در یک خط جدید اضافه می‌شود.

4- نوشتن کدهای برنامه VBA: کدهای برنامه را خط به خط بین فرمانهای Sub و End Sub می‌نویسیم.

 به عنوان مثال:

Sub MyProgram()

Range("A1:A10").Value = "Visual Basic For Applications"

Range("A11")=10

Range("B11").Value = 20

Range("C11").Value = "=A11+B11"

End Sub

5- اجرای برنامه : برای اجرای برنامه چندین روش وجود دارد

·         فشردن کلید F5

·         فشردن آیکن Rub Sub/User Form از   Toolbar

·         بازگشت به محیط   Excel و استفاده از F11 + ALT 1.2       

استفاده از Solver :
چگونه Solver را در اکسل فعال کنیم؟
در ابتدا ممکن است این گزینه نصب نباشد.برای نصب در اکسل 2003 به منوی
Tools و Add-Ins رفته و تیک Solver Add-in را بزنید تا نصب شود و به گزینه های منوی
Tools اضافه شود.در اکسل 2007 این گزینه در منوی Data قرار دارد و برای نصب آن می بایست از دکمه Office Button(دکمه ای که در سمت چپ قسمت بالای اکسل و با آیکون آفیس وجود دارد) گزینه Excel Options را انتخاب کنید سپس در سمت راست Add-Ins
و در سمت چپ بعد از انتخاب Excel Add-ins در قسمت Manage روی  Go کلیک کرده
و در پنجره ای که باز می شود Solver Add-in را تیک دار کنید.
کاربرد ابزارSolver در حسابداری:
فرض کنید با بودجه ای معادل 100000 تومان قصد دارید کالاهایی را خریداری کنید که قیمت آنها را از قبل می دانید ولی دقیقا نمی دانید چه مقدار از هر کالا را خریداری کنید تا برای خرید بقیه ی کالاها با کمبود بودجه مواجه نشوید.در اینجا می توان از ابزار
Solver استفاده کرد.برای مثال در سلول A1 تایپ کنید نام کالا و در محدوده ی
A2:A5 به ترتیب وارد کنید:سیب،پرتقال،موز،شیرینی .سپس در سلول  B1تایپ کنید قیمت کالا و در محدوده ی B2:B5 به ترتیب وارد کنید:1000 ، 2000 ، 2000 ، 2000
در سلول C1 تایپ کنید "مقدار کالا" و در محدوده ی C2:C5 عدد 1 را وارد کنید.در سلول
D1 تایپ کنید"قیمت کل" و در محدوده ی  D2:D5 حاصلضرب ستون B در C را وارد کنید.در سلول D6 حاصل جمع محدوده ی D2:D5 را محاسبه کنید.از منوی Tools گزینه ی
Solver را انتخاب کنید.در پنجره ای که باز می شود در قسمت Set Target Cellآدرس سلول D6 را وارد کنید.Equal To را مقدار Value of تنظیم کنید و مقدار آن را 100000 تایپ کنید.در قسمت By Changing Cells  آدرس محدوده ی C2:C5 را وارد کنید.سپس روی دکمه ی Add کلیک کنید و در اکسل روی سلول C2 کلیک کنید و از منوی آبشاری در پنجره ی Add Constraint بزرگتر و مساوی ِ را انتخاب کرده و در کادر Constraintعدد 10 را تایپ کنید و در همان پنجره دکمه Add را زده سلول C3را کلیک کنید و همان کار قبلی را انجام دهید برای سلول های  C4 و C5 نیز هم چنین.بعد از اعمال این چهار شرط همچنانکه پنجره ی Add Constraint باز است محدوده ی C2:C5 را انتخاب کنید و از منوی آبشاریِ پنجره int را انتخاب کنید(برای گرد شدن مقدارها)و OKرا بزنید و سپس دکمه ی
Solve را بزنید تا اکسل محاسبات را انجام دهد.
استفاده ازGoal Seek
فرض کنید در امتحانات پایان ترم نمرات زیر را کسب کرده اید...
14،15،16،17،18،19
 و یک امتحان دیگر باقی مانده است و قصد دارید نمره ای را از آخرین امتحان کسب کنید که معدل نمراتتان 17 بشود.در اینجا می توانید از ابزارGoal Seek استفاده کنید.برای اینکار نمرات کسب شده را در سلولهایA1 تاA6 وارد کنید و سپس در سلولA8
فرمول میانگین را به صورت زیر وارد کنید...
=AVERAGE(A1:A7)
همانطور که مشخص است سلول A7 نیز که فاقد داده است و قرار است مقدار آن با ابزار
Goal Seek محاسبه شود نیز در فرمول میانگین وجود دارد.حالا از منویTools گزینه
Goal Seek را انتخاب کنید تا پنجره ی آن باز شود.در قسمت Set cell باید آدرسی را وارد کنید که فرمول میانگین را در آن وارد کرده اید بنابراین سلول A8 را وارد کنید.در قسمت
To value باید مقداری را که می خواهید مقدار میانگین به آن مقدار تغییر کند را وارد کنید که در اینجا میانگین مورد نظر ما 17 است که وارد می کنیم و در قسمت
By Changing cell باید آدرس سلولی را وارد کنید که هنوز داده ای در آن وارد نشده است که در اینجا سلول مورد نظر سلول $A$7 است.حال OK را بزنید تا معدل در سلولA8به عدد 17 تغییر پیدا کند و در سلول A7 نیز نمره ای را می بینید که شما باید کسب کنید تا معدلتان 17 بشود.یعنی با کسب نمره 20 معدلتان 17 می شود.
نکته:این گزینه را می توانید به غیر از معدل بر روی فرمول های دیگر نیز پیاده کنید.
استفاده از ابزار Data validation
از این ابزار وقتی استفاده می کنیم که بخواهیم به کاربر بفهمانیم که نمی تواند از یک محدوده ی از پیش تعیین شده تجاوز کند.فرض کنید در سلول A1باید توسط کاربر مقداری وارد شود که بین 100 و 200 باشد و کاربر از این محدودیت اطلاعی نداشته باشد در این هنگام می توانیم از ابزار Data validation استفاده کنیم.برای تمرین سلولA1 را انتخاب کرده و از منوی Data گزینه validation را انتخاب کنید در زبانه ی Settings در قسمت
Allow از منوی آبشاری Whole number را انتخاب کنید.سپس در قسمت Dataاز منوی آبشاری between را انتخاب کنید و مقدارMinimum و Maximum را به ترتیب100و200
بنویسید.به زبانه ی Input Message رفته و در صورت تمایل قسمت TitleوInput Message
را پر کنید.این قسمت زمانی نمایش داده می شود که کاربر این سلول را انتخاب می کند. در زبانه ی Error Alert در کادرTitle تایپ کنید"هشدار" و در کادر Error messeage
تایپ کنید"فقط مقادیر بین 100 تا 200 پذرفته می شوند"در قسمت  Style سه نوع سبک وجود دارد با انتخاب سبک Stop اگر داده ی کاربر بالاتر از 200 یا پایین تر از 100 بود پنجره ی هشدار باز می شود و از ورود داده ی اشتباه جلوگیری می کند و کاربر به هیچ وجه نمی تواند داده اشتباه وارد کند .با انتخاب سبک Warningبه کاربر هشدار داده و به کاربر اجازه می دهد تا مقدار خارج از محدوده را با انتخاب گزینه Yesدر سلول وارد کند.
با انتخاب سبک Information به کاربر اطلاع می دهد که چه محدودیتی برای این سلول برقرار است.سپس به کاربر اجازه می دهد که با انتخاب گزینه OK مقدار خارج از محدوده را وارد کند.
نکته : برای پاک کردن سلول از این محدودیت ها پس از انتخاب سلول از منوی Edit
 گزینه Clear | All را انتخاب کنید.

کاربرد ابزار Scenario در حسابداری:
فرض کنید خلاصه اطلاعات چندین شرکت را در اختیار دارید و می خواهید آن را به آسانی مشاهده کنید برای اینکار می توانید از ابزار سناریو استفاده کنید.برای مثال در سلول
A1 تایپ کنید نام شرکت .در سلول A2 تایپ کنید در آمد.در سلولA3 تایپ کنید هزینه.درسلول A4 تایپ کنید سود یا زیان سپس در سلول B4 اختلاف سلول B2 و
B3 را با استفاده از فرمول =B2-B3 محاسبه کنید.از منوی Tools گزینه ی Scenarios
را انتخاب کنید.در پنجره ای که باز می شود روی Add کلیک کنید سپس در کادر اول (کادر نام سناریو)تایپ کنید شرکت تضامنی احمد و شرکا و در قسمت Changing cells
محدوده ی B1:B3 را وارد کنید و OK را بزنید.در کادرها به ترتیب وارد کنید:
شرکت تضامنی احمد و شرکا
1000000
1500000
سپس روی  Add کلیک کنید و در کادر نام سناریو وارد کنید شرکت تضامنی حسنی و حسینی و  OK را بزنید و در کادرها به ترتیب وارد کنید:
شرکت تضامنی حسنی و حسینی
2000000
1750000
و روی Add کلیک کنید و در کادر نام سناریو وارد کنید شرکت تضامنی الف و ب و روی
OK کلیک کنید و در کادرها به ترتیب وارد کنید:
شرکت تضامنی الف و ب
3000000
2850000
و روی OK کلیک کنید.اکنون می توانید با انتخاب نام شرکت و کلیک روی دکمه ی
Show اطلاعات شرکت را در یک قسمت ثابت از اکسل مشاهده کنید.برای اینکه بتوانید از سناریو در شیت های دیگر استفاده کنید از دکمه ی Merge استفاده کنید.
استفاده از ابزار Advance Filter
ابتدا در سلول A1 تایپ کنید"اسامی"سپس در سلول A2 تا A21اسم علی را 5 بار در 5 سلول،اسم حسین را 5 بار در 5 سلول دیگر،اسم محمد را 5 بار در 5 سلول دیگر و اسم رضا را 5 بار در 5 سلول باقیمانده تایپ کنید.حالا از منوی Data در قسمت Filterگزینه ی
Advanced Filter را انتخاب کنید در قسمت List rang آدرس سلول A1:A21 را وارد کنید سپس در پایین پنجره Unique records only را تیک بزنید و  OKرا بزنید.همانگونه که مشاهده می کنید اسامی تکراری جمع شده و فقط یک نمونه از آنها نمایش داده می شود.برای برگشتن به حالت قبل از منوی  Data و قسمت Filter گزینه ی Show All
را انتخاب کنید.
استفاده از Advanced Filter برای فیلتر پیشرفته:
مانند تصویر زیر یک جدول با اطلاعات مشابه بسازید...( آدرس سلول ها نیز مشابه باشد)
برای مشاهده ی تصویر جدول کلیک کنید
یا می توانید جدول با اطلاعات بالا را از اینجا دانلود کنید

بعد از آن محدوده ی A4:D4 را کپی کنید و در محدوده ی A1:D1 بچسبانید.اکنون دو سطر عنوان دارید یکی در سطر اول و دیگری در سطر چهارم.درسلول C2 شرط فیلتر را برای حقوق ماهانه اعمال می کنیم برای مثال در سلول C2 تایپ کنید
>460000
یعنی بیشتر از 460000.سپس در سلول D2 تایپ کنید اصفهان .اکنون محدوده ی داده ها را که محدوده ی A4:D21 می باشد انتخاب کنید و کلید Crtl+F3 را بزنید در قسمت
Names in workbook تایپ کنید Information و در قسمت Refers to محدوده ی داده ها را انتخاب کنید که چون قبلا انتخاب کرده اید اتوماتیک وار این قسمت تکمیل شده است.اکنون OK را بزنید.تا حالا بر روی محدوده ی داده ها اسم گذاری کرده اید.اکنون می بایست بر روی محدوده ی شرط نیز اسم گذاری کنید.محدوده ی A1:D2را انتخاب کرده کلید Ctrl+F3 را بزنید.در کادر نام تایپ کنید Terms و OK را بزنید.اکنون از منوی Data
قسمت Filter گزینه ی Advanced Filter را انتخاب کنید.تا پنجره ی مربوطه باز شود در قسمت List range کلید F3 را بزنید و از پنجره ی Paste Name نامInformationرا انتخاب کرده وOK را بزنید.توجه داشته باشید در قسمت List range فقط نامInformationوجود داشته باشد و نه آدرس سلول.به قسمت Criteria range رفته سپس کلیدF3را زده
Terms را انتخاب کرده وOK را بزنید.در پایین پنجره ی Advanced Filter گزینه
Unique records only را تیک بزنید یا نزنید(فرقی نمی کند) وOK را فشار دهید.خواهید دید که در جدول داده ها فقط افرادی که ساکن اصفهان هستند و حقوق ماهانه ی آنها بیشتر از 460000 است نمایش داده می شود.برای برگشتن به حالت عادی از منوی
 Data قسمت Filter گزینه ی Show All را انتخاب کنید.می توانید با استفاده از کادر
Copy to در پنجره ی Advanced Filter اطلاعات فیلتر شده را در جایی دیگر کپی کنید.برای فعال شدن این کادر Action را روی Copy to another locationتنظیم کنید.
ضبط یک Macro و اجرای آن:
ابتدا از منوی Tools و قسمت Macro گزینه Record New Macro را انتخاب کنید تا پنجره
Record Macro باز شود در کادر  Macro name نامی را برای ماکرو تایپ کنید.مثلا تایپ کنید  MyMacro سپس هنگامی که نشانگر ماوس را داخل کادر کوچک Shortcut key
قرار داده اید کلید ترکیبی Shift+L را فشاردهید و Store macro in را روی This Workbook
تنظیم کنید و OK را بزنید.اکنون در محدوده ی A1:A5 ارقامی را وارد کنید و با استفاده از فرمول در سلول A6 جمع ارقام را محاسبه کنید.سپس از منوی Tools قسمت Macro
گزینه ی Stop Recording را بزنید.به شیت 2 رفته کلید Alt+F8 را فشار دهید تا پنجره ی ماکروها باز شود ماکرویی که ضبط کرده اید را انتخاب کنید و دکمه  Runرا در پنجره ی
Macro بزنید.یا به شیت 3 رفته کلید Crtl+Shift+Lرا بزنید.
نکته:این ماکرو آدرس مطلق را ضبط و اجرا کرد برای اینکه بتوان از ماکرو در سلولها(آدرس های) دیگر استفاده کرد باید قبل از ورود داده ها مرجع نسبی را در کادر کوچکی که پس از زدن گزینه ضبط ماکرو باز می شود فعال کنیم.

ساخت ماکرو و اجرای آن:
برای مثال ما قصد داریم ماکرویی بسازیم که با اجرای آن سلول  A1 با فونتی به سایز 20 نشان داده شود برای اینکار از منوی Toolsبه Macro رفته و گزینه ی Macrosرا انتخاب کنید(یا کلیدAlt+F8 را بزنید).در کادر Macro name تایپ کنید MyMacro2و سپس در سمت راست پنجره ی ماکرو دکمه Create را بزنید.به برنامه Visual Basicمایکروسافت هدایت می شوید.در پنجره ی Book1 دو خط به صورت زیر وجود دارد...

Sub MyMacro2()

End Sub

شما باید دستورات لازم را بین این دو خط بنویسید.برای مثالی که ذکر شد باید بین این دو خط دستور زیر را تایپ کنید...
Cells(1, 1).Font.Size=20
توجه داشته باشید در داخل پرانتز عدد 1 اول نشان دهنده ی سطر اول و عدد 1 دوم نشان دهنده ی ستون اول است که مختصات سلول A1 را می رساند.اکنون برنامه
Visual Basic را بازدن کلید Alt+Q (یا به صورت معمول)ببندید تا به اکسل برگردید.از منوی
Tools به Macro رفته و گزینه Macros را انتخاب کنید(یا کلید ترکیبیAlt+F8 را بزنید)در پنجره ی ماکرو MyMacro2 را انتخاب و دکمه Run را در آن پنجره بزنید.همانطور که مشاهده می کنید در شیتی که هستید سلول A1 به سایز 20 تغییر می کند.
یا با دستور زیر می توانیم داده های سلول A1 را با فونت بولد(پر رنگ) نشان دهیم...
Cells(1, 1).Font.Bold = True
یا با دستور زیر می توانیم سلولA1 را با فونت 20 و به صورت بولد(پر رنگ) نشان دهیم.
Cells(1, 1).Font.Size = 20
Cells(1, 1).Font.Bold = True
یا با دستور زیر می توانیم در سلولA1 کلمه Excel را به صورت پر رنگ و با سایز 20 وارد کنیم...
Cells(1, 1).Value = "Excel"
Cells(1, 1).Font.Size = 20
Cells(1, 1).Font.Bold = True
نکته : همانند سطر اول ، داده های متنی(مانند Excel را داخل کوتیشن می گذاریم ولی برای داده های عددی کوتیشن لازم نیست)
دستور زیر محدوده ی A1:B10 را به فونتی با سایز 18 تغییرمی دهد...
Range("A1:B10").Font.Size = 18
دستور زیر کلمه Excel2003 را در محدوده ی A1:A10 از شیت یک وارد می کند...
Sheets("SHEET1").Range("A1:A10").Value = "Excel2003"

توضیح مختصر:
توابع بهره از توابع مالی هستند.که بوسیله ی آن ها می توان ارزش  آینده و فعلی یک سرمایه گذاری،مبلغ اقساط پرداختنی،نرخ بهره و تعداد دوره های پرداخت اقساط را بنا به نیاز محاسبه کرد.

پارامترهای بهره:
1.ارزش فعلی (اصل پول): که با نماد Pv نشان می دهند.
2.ارزش آینده(اصل و فرع):که با نماد Fv نشان می دهند.
3.نرخ بهره که با نماد Rate نشان می دهند.
4.تعداد دوره: که با نماد nper نشان می دهند.
5.مقدار دریافتها و پرداخت های مساوی در پایان هر دوره (اقساط)که با نماد Pmtنشان می دهند.

توابع بهره: (توجه:برای نمایش صحیح توابع آنها را در سلول های اکسل یا یک فایل متنی کپی کنید)
=Fv(Rate;Nper;Pmt)
در این تابع Fv که ارزش آینده ی یک سرمایه گذاری می باشد مجهول تابع است.به عبارت دیگر این تابع ارزش آینده یک سرمایه را وقتی که Pmt برای مدت Nper دوره با نرخ
Rate برای هر دوره سرمایه گذاری شده باشد را محاسبه می کند.
مثال:ارزش آینده یک سرمایه گذاری سالانه دو میلیون ریال با نرخ 10% به مدت 10 سال چقدر است؟
جواب:

=FV(10%;10;2000000)

=Pv(Rate;Nper;Pmt)

این تابع ارزش فعلی یک سرمایه گذاری که مقدار Pmt برای مدت Nper دوره با نرخ Rate
در هر دوره دریافت شود را محاسبه می کند.
مثال:چقدر در یک بانک با نرخ بهره ی 17.5 درصد به مدت 5 سال سرمایه گذاری کنیم تا سالانه مقدار یک میلیون ریال دریافت کنیم؟
جواب:

=PV(17.5%;5;1000000)

=Pmt(Rate;Nper;Pv)

این تابع میزان پرداخت های مساوی در پایان هر دوره (اقساط) را برای قرض گرفتن مبلغ
Pv با نرخ بهره ی Rate طی nper دوره محاسبه می نماید.
مثال:پرداخت های سالیانه یک وام دویست میلیون ریالی با نرخ 17.5% طی مدت 5 سال چقدر است؟
جواب:

=pmt(17.5%;5;200000000)

=Nper(Rate;Pmt;Pv)

این تابع تعداد دوره هایی را که  pv با اقساط pmt (ریالی،دلاری) و با نرخ بهره ی Rate
پرداخته می شود را محاسبه می کند.
مثال:
چند دوره طول می کشد تا وام بیست میلیون ریالی با نرخ بهره 20 درصدکه به اقساط یک میلیون ریالی پرداخته می شود تسویه گردد؟

جواب:
=Nper(20%;1000000;20000000)

=Rate(Nper;Pmt;Pv)

این تابع نرخ بهره را برای مبلغ pv که با اقساط Pmt (ریالی،دلاری و...) طی nperدوره پرداخته می شود را محاسبه می کند.

تعریف تابع
تابع معادله ای از پیش ساخته شده است که معمولا یک یا چند مقدار را گرفته و یک مقدار واحد را باز می گرداند.مانند توابع ریاضی ،آماری ،مالی و...
ساختار تابع

هر تابع از یک ترکیب سه قسمتی تشکیل می شود:
(شناسه)نام تابع=
که شناسه می تواند مقادیر عددی ، محدوده  یا رشته های کاراکتری باشد.
توابع ریاضی
توابع حسابی،توابع مثلثاتی(سینوس،کسینوس و ...)از توابع ریاضی هستند.
توابع حسابی(از توابع ریاضی)

توجه:برای نمایش صحیح توابع آنها را در سلول های اکسل کپی کرده و مقادیر را جاگذاری کنید.
=ABS(x)
این تابع قدر مطلق x را برمی گرداند.برای مثال اگر جای ایکس 20- قرار بدهیم،حاصل عدد 20 می شود.
=EXP(x)
این تابع مقدار ثابت E (عدد نپر) را به توان x می رساند.عدد نپر 2.7182 است.برای مثال اگر جای xعدد صفر قرار دهیم.حاصل یک می شود،چون هر عدد به توان صفر مساوی یک می شود.
=LN(x)
این تابع لگلریتم طبیعی x را برمی گرداند.
=Log10(x)
این تابع لگاریتم مبنای 10 را برای x باز می گرداند.
=log(x;b)
این تابع لگاریتم را برای عدد x باز می گرداند.b پایه یا مبنا می باشد و در حالت پیشفرض برابر با 10 می باشد.
=Mod(x;y)
این تابع x را برy تقسیم کرده و باقیمانده را برمی گرداند در این ترکیبx یک عدد و
y عددی مخالف صفر است.
=Rand()
این تابع یک عدد تصادفی بین صفر و یک تولید می کند.برای ایجاد اعداد تصادفی خارج از دامنه صفر و یک از فرمول زیر استفاده کنید:
=Rand()*(HadeBala-HadePaeen)+HadePaeen
که در آن بجای Hadebala بالاترین مقدار و بجای HadePaeen پایین ترین مقدار را می دهیم.
=SQRT(x)
جذر ایکس را می گیرد.
توابع مثلثاتی
=pi()
این تابع عددP را بازمی گرداند(عدد پی مساوی 3.14 است)
=DEGREES(x)
این تابع x را که برحسب رادیان است به درجه تبدیل می کند.
=RADIANS(x)
این تابع ایکس که برحسب درجه است را به رادیان تبدیل می کند.
=Average(number1;number2;...)
این تابع میانگین حسابی مقادیر را می گیرد.در این تابع number ها می توانند مقادیر یا آدرس سلول های حاوی مقادیر باشند.
=count(value1;value2;...)
این تابع مقادیر عددی (نه متن)را در محدوده ی تعیین شده شمارش می کند.در این تابع
value ها می توانند مقدار،متن یا آدرس یک سلول یا یک محدوده باشند که این تابع فقط مقدار مقادیر را(مانند 1،2و...) شمارش می کند.
=MAX(number1;number2,...)
این تابع بیشترین مقدار یا آخرین تاریخ را در محدوده ی انتخابی نشان می دهد.
=MIN(number1;number2,...)
کمترین مقدار را در محدوده انتخابی نشان می دهد.
توابع مالی برای استهلاک:
تابع محاسبه استهلاک به روش خطی(خط مستقیم)
=SLN(Cost;Salvage;Life)
که در این تابع
Cost:قیمت تمام شده
Salvage:ارزش اسقاطی و
Life:عمر مفید می باشد.
تابع محاسبه استهلاک به روش مجموع سنوات
=syd(Cost;Salvage;Life;Perial)
که Perial دوره ای است که استهلاک برای آن محاسبه می شود(برای مثال در سال دوم این مقدار برابر 2 می شود)
تابع محاسبه استهلاک به روش نزولی
=DDB(Cost;Salvage;Life;Perial)

مشاهده ی توابع موجود در اکسل فوق جلسه ششم
Shift+F3 با فشردن این کلید  یا مراجعه به منوی Insert و قسمتFunctionمی توانید تمامی توابع(مالی،ریاضی،آماری و...) را مشاهده کنید.

تغییر سبک پیشفرض کارپوشه های اکسل
هنگامی که یک فایل اکسل را باز می کنید تمامی سلول ها،شیت های موجود و شیت هایی که خواهید ساخت دارای یک سبک از پیش تعیین شده هستند.شما می توانید در هر کارپوشه (که به طور پیشفرض با نام Book1,2,3 نامگذاری شده اند) سبک پیشفرض اکسل را تغییر دهید تا بلافاصله بر روی تمامی سلول ها و شیت ها اعمال شود.برای این کار از منوی Format گزینه Style را انتخاب کنید و در منوی آبشاری
Style name سبک Normal را انتخاب کنید و دکمه ی Modify را بزنید.پنجره ی
Format Cells باز می شود.سبک خود را با استفاده از گزینه های موجود در زبانه های این پنجره اعمال کنید و OK را بزنید.همانگونه که خواهید دید این سبک به تمام سلول ها،شیت های قبلی و شیت هایی که در آینده می سازید اعمال می شود.(فقط در این کارپوشه؛کارپوشه شامل تمام شیت ها و سلول های یک فایل اکسل است)
اضافه کردن سبک یک سلول به مجموع سبک ها
این حالت در مواقعی به کار می آید که شما برای یک سلول یک سبک اعمال کرده اید و قصد دارید آن را ذخیره کنید تا در آینده برای سلولهای دیگر از آن استفاده کنید برای اینکار ابتدا در نوار ابزار راست کلیک کرده و  Customize... را انتخاب کنید.سپس در زبانه
Commands از قسمت طبقه بندی(سمت چپ) Format را انتخاب کنید و در سمت راست نوار ابزار ِ آبشاری(باز شونده) Style را به کمک ماوس در کنار نوار ابزارهای دیگر قرار دهید.برای مثال شما در سلول A1 سبکی را دارید که می خواهید آن را ذخیره کنید.ابتدا سلول A1 را انتخاب کنید.در نوار ابزار آبشاری Style نام سبک را تایپ کنید و کلید Enter را بزنید تا سبک ذخیره شود.حال می توانید بعد از انتخاب سلولی دیگر سبک موجود در این نوار ابزار را انتخاب کنید تا بر روی سلول اعمال شود.
نکته:این نوار ابزار همان نوار ابزار موجود در منوی Format گزینه Styleاست.

قالب بندی شرطی:
ابتدا محدوده ی A1 تا A20 را انتخاب کنید و مقادیری را بین صفر تا بیست در آن وارد کنید.سپس محدوده ی مذکور را انتخاب کنید و از منوی Format گزینه ی
Conditional Formatting...را انتخاب کنید.کادری باز می شود که در آن می توانید سه شرط را بر محدوده ی انتخابی اعمال کنید.در شرط اول (یعنی Condition 1)در فیلد اول
Cell Value Is در فیلد دوم less than را از منوی آبشاری انتخاب کنید در فیلد سوم عدد 10 را وارد کنید.دکمه ی Format...را زده و از زبانه ی  Patternsرنگ قرمز را انتخاب کرده و
OK را بزنید.برای اینکه شرط دوم و سوم را اعمال کنید روی دکمه Add دو مرتبه کلیک کنید.در شرط دوم در فیلد اول Cell Value Is در فیلد دوم between را انتخاب کنید و به ترتیب در فیلدهای بعدی اعداد 10 و 14 را وارد کنید.دکمه ی Format...شرط دوم را زده و از زبانه ی Patterns رنگ زرد را انتخاب کنید.در شرط سوم از فیلد اول Cell Value Is و از فیلد دوم greater than را انتخاب کنید و در فیلد سوم عدد 14 را وارد کنید.دکمه
Format شرط سوم را زده و این بار رنگ سبز را در زبانه Patternsانتخاب کنید.سپس
OKرا بزنید تا قالب بندی شرطی اعمال شود.همانگونه که خواهید دید اعداد کمتر از 10 با پس زمینه قرمز و اعداد بین 10 تا 14 و خود این دو عدد با پس زمینه زرد و اعداد بزرگتر از 14 با پس زمینه سبز نمایش داده می شوند.
ساخت سبک های سفارشی
در کادر Style موجود در منوی Format شما می توانید سبک  سفارشی خود را بسازید و آن را با نامی متفاوت از بقیه ی نام ها ذخیره کنید.برای اینکار از منوی Format گزینه
Style را انتخاب کنید.سپس در فیلد Style name نام سبک را MyStyle1 تایپ کنید و روی دکمه Modify کلیک کنید.پنجره ی Format Cells باز می شود.یک شکل بندی را به صورت دلخواه اعمال کنید.(در قسمت های مربوطه فونت،رنگ پس زمینه و ....را انتخاب کنید )و در آخر OK را بزنید.(2 بار).پس از انجام این عملیات در منوی Format و گزینه ی
Style سبکی با نام MyStyle1 در فیلد آبشاریِ Style name اضافه می شود که با انتخاب سلول یا محدوده و سپس انتخاب آن این سبک بر روی محدوده یا سلول انتخابی شما اعمال می شود.
کاربرد دکمه Merge در کادر Style موجود در منوی Format
ابتدا مانند عملیات ذکر شده در بالاتر یک سبک سفارشی ایجاد کنید.سپس از طریق کلید Ctrl+N کارپوشه جدیدی باز کنید.در کارپوشه جدید از منوی  Format گزینه Style
را انتخاب کنید و در فیلد Style name به دنبال نام سبک سفارشی خودتان یعنی
MyStyle1 بگردید.بدیهی است که آنرا نخواهید یافت.حال می خواهیم سبک سفارشی را، که در کارپوشه ی اول ایجاد کرده ایم به کارپوشه ی دوم کپی کنیم تا در این قسمت نمایش داده شود و بتوان از آن استفاده کرد.برای این کار در کارپوشه ی دوم  از منوی
Format گزینه ی Style را انتخاب کنید و سپس دکمه Merge را بزنید.در کادر
Merge Styles نام کارپوشه ی اول نشان داده می شود آن را انتخاب کنید و OK را بزنید دو مرتبه OK را بزنید.خواهید دید سبک سفارشی به کارپوشه دوم کپی می شود و می توان آن را در فیلد Style name دید و از آن استفاده کرد.برای استفاده یک سلول یا محدوده را درکارپوشه دوم انتخاب کنید و از منوی Format گزینه Style را انتخاب کنید و در کادر باز شده در قسمت فیلد آبشاریِ Style name نام سبک سفارشی خود را انتخاب کنید و OKرا بزنید.